MIJN HONDEN
HET BEGON PAS ECHT MET FLYER
In 2006 kwam FLYER bij ons wonen.
Een pracht van een pup van bij een geweldige fokker.
Ondanks zijn mooie start in het leven heeft hij niet veel geluk gehad. Toen hij één jaar was liep hij een bacterie op die heel wat gezondheidsproblemen met zich meebracht. De medicatie die nodig was om de bacterie te bestrijden had tot gevolg dat hij bijna helemaal doof was en onherstelbare nierschade opliep. Maar ondanks de helse pijn, die hij eerst had, en de moeilijke revalidatie bleef hij een ongelooflijk lieve, zachtaardige en prachtige hond.
Tot zijn 7 jaar heeft hij van zijn leven genoten. Het was een voorrecht zo'n zachtaardige reus in huis te hebben. Door hem werd mijn passie voor honden echt aangewakkerd en toen ben ik met de opleiding 'Begeleiden met assistentie van dieren' gestart. Mijn doel was hem in te zetten in begeleiding van kinderen en jongeren, maar het heeft helaas niet mogen zijn. Tijdens het schrijven van mijn eindwerk heb ik de moeilijke beslissing moeten nemen om hem te laten inslapen. Zijn nieren waren, ondanks alle zorgen, te sterk achteruit gegaan om nog een kwaliteitsvol leven te hebben.
Na het afscheid van Flyer kwam MIELO in mijn leven.
Na terug met zorg een pup gekozen te hebben bij een goede fokker sloeg ook dit keer het noodlot toe. Op weg naar de fokker, om mijn reu Mylo op te halen, kreeg ik bericht dat hij overleden was. Het was een ongeluk waar ook zeker de fokker geen fout aan had. Omdat ik zo uitgekeken had naar de komst van mijn pup stelde de fokker voor dat ik de teef, die ze oorspronkelijk voor zichzelf gingen houden, kon mee naar huis nemen.
Mielo was een heel ander pupje dan mijn vorige honden. Ze vroeg heel veel begeleiding en energie. Daarvoor ging ik op zoek naar advies en hulp. Ik merkte echter dat de gekregen adviezen niet altijd waren wat we nodig hadden, waardoor we elkaar soms echt niet meer begrepen.
Dit besef heeft me aangezet om op zoek te gaan naar antwoorden. Daardoor ben ik me blijven bijscholen en doe ik dit op de dag van vandaag nog steeds. Mielo heeft me geleerd dat elke hond een individu is met zijn specifieke noden en aanpak.
En dan kwam OTTE in 2015 ons gezin verrijken.
Door de lessen die Mielo me geleerd had heb ik Otte op een heel andere manier benaderd, veel minder verwachtingen en geen druk. Otte is dan ook uitgegroeid tot een heel relaxe hond, maar met heel wat kwaliteiten. Ze leert snel, maar soms is ze een beetje een diva, als ze echt geen zin heeft dan is dat ook zo.
Otte haar talenten liggen vooral in haar geur. Ze volgt een opleiding tot ecologische zoekhond.
Maar daarnaast blijft ze vooral ook mijn grote knuffelbeer. Dank je wel, aan haar fijne fokker, voor deze prachtige hond.